Stal konstrukcyjna do azotowania to gatunek używania do wytwarzania głównie kotłów z racji jej wysokiej odporności na temperaturę. Stosowana jest w przemyśle na części pracujące do 540 stopni Celsjusza. Głównie sprawdza się w energetyce oraz przemyśle samochodowym. Osiąga wytrzymałość na rozciąganie Rm 850 do 1300 MPa oraz ma granicę plastyczności Re wynoszącą 650 Mpa.
Stal kotłowa 1 8519
Stal kotłowa jest używana głównie do wytwarzania wyrobów dla przemysłu energetycznego ze względu na jej zdolność do pracy w podwyższonych temperaturach do 540 stopni. Inne stale konstrukcyjne do azotowania oprócz 1.8519 to 1.7707, 30H2MF, 33H3MF. Innym oznaczeniem 1.8519 jest 31CrMoV9. Jej twardość w stanie wyżarzonym zmiękczonym to 248 HB. W stanie ulepszonym cieplnie jej wytrzymałość na rozciąganie Rm to 850 do 1300 MPa. Granica plastyczności Re wynosi 650 Mpa, jej wydłużenie A to 9 %, a udarność to 25 J. Po azotowaniu uzyskuje twardość HV1 równą 800. Stal nie nadaje się niestety do spawania. Używana jest głównie do wytwarzania śrub, nakrętek, części turbin i innych w przemyśle energetycznym. Oprócz tego wykonuje się z niej sworznie tłokowe, cylindry, wały rozrządu, tuleje, koła zębate, części silników i innych maszyn. Jej skład chemiczny to 0,27 do 0,34 % węgla, 0,4 do 0,7 % manganu, 0,15 do 0,4 % krzemu, mniej niż 0,03 % fosforu i siarki, 2,3 do 2,7 % zawartości chromu, 0,15 do 0,25 % molibdenu oraz 0,1 do 0,2 % wanadu.
Stal kotłowa 1.8519 to materiał nadający się bardzo dobrze do wyrobów, które pracują w wysokich temperaturach nieprzekraczających 540 stopni Celsjusza. Dzięki temu znajduje zastosowanie głównie w przemyśle energetycznym, ale także samochodowym, gdzie stosowana jest do wyrobu sworzni tłokowych, cylindrów czy wałków rozrządu.